เที่ยวจีน101: หลินจือ | 林芝 | Nyingchi

เมื่อเอ่ยถึงทิเบต ภาพแรกที่หลาย ๆ คนนึกถึงอาจเป็นที่ราบสูงสีน้ำตาลตัดกับท้องฟ้าสีคราม พระราชวังโปตาลาสูงตระหง่าน หรือวัดพุทธทิเบตพร้อมธงมนต์ปลิวไสว แต่นอกเหนือจากกรุงลาซาและวัดวาต่าง ๆ แล้ว ยังมีโซนท่องเที่ยวในทิเบตใต้ที่มีทิวทัศน์ธรรมชาติสวยงามสุด ๆ จนเราต้องขอออกนอกตัวเมืองไปสำรวจกันซักหน่อย

หลินจือ (ถอดเสียงจากชื่อภาษาทิเบตว่า "หญิง-ฉือ" ไม่ได้มีที่มาจากเห็ดแต่อย่างใด ชื่อในภาษาอังกฤษเขียนได้ทั้ง Linzhi และ Nyingchi) เป็นที่รู้จักกันดีของชาวจีนในฐานะ "สวิตเซอร์แลนด์น้อย" ด้วยความสูงเฉลี่ย 3,100 เมตรเหนือระดับน้ำทะเลและตำแหน่งที่ตั้ง เขตหลินจือจึงอบอุ่นและชุ่มชื้นกว่าทิเบตตอนบนมาก เรียกว่าบรรยากาศต่างจากทิเบตที่เรารู้จักลิบลับเลยล่ะ ไปดูที่เที่ยวเด่น ๆ ของหลินจือกันเนอะ

1. ทะเลสาบพักซัม | Batsom Lake | 八松错

อุทยานชื่อดังระดับ 5A ของจีน ไปถึงแล้วก็อดไม่ได้ที่จะตื่นตาตื่นใจกับวิวยอดเขาหิมะและป่าสนรอบ ๆ กับน้ำในทะเลสาบสีเขียวมรกตที่ใสจนมองเห็นฝูงปลา ใครได้มาสูดอากาศบริสุทธิ์ที่นี่แล้วเป็นต้องตกหลุมรักเข้าเต็ม ๆ นอกจากนี้ ที่นี่ยังเป็นทะเลสาบศักดิ์สิทธิ์ของศาสนาพุทธทิเบตนิกายหมวกแดงด้วยนะ

รูปจาก http://www.tibettravel.org

2. ภูเขานัมจาบาร์วา | Mt. Namcha Barwa | 南迦巴瓦

ภูเขาแห่งนี้เป็นส่วนหนึ่งของเทือกเขาหิมาลัยฝั่งทิเบต ที่ตั้งอยู่เหนือโค้งใหญ่ของแม่น้ำยาร์ลุงซังโป ระหว่างเดินทางอยู่ในเขตหลินจือ เราจะได้เห็นยอดเขาสูง 7,700 เมตรที่ถูกปกคลุมด้วยหิมะตลอดปีนี้จากจุดชมวิวหลายแห่งเลย




3. แม่น้ำยาร์ลุงซังโป | Yarlung Tsangpo Valley | 雅鲁藏布江

แม่น้ำสายยาวที่สุดของทิเบต และยังเป็นต้นสายของแม่น้ำพรหมบุตรในอินเดียด้วย เรียกได้ว่าบริเวณนี้เป็นต้นกำเนิดของอู่อารยธรรมเก่าแก่ของโลกเลยทีเดียว  ในหลินจือ เราจะได้นั่งรถเลียบแม่น้ำยาร์ลุงซังโปหรือแม่น้ำที่แตกสาขาออกมาเกือบตลอดทาง ระหว่างนั้นก็มีจุดพักที่เป็นหุบเขาหรือลานกว้างริมฝั่งให้แวะชมวิวถ่ายรูปเป็นระยะ

แค่ดูรูปก็หนาวแล้วววววว

4. ภูเขาศักดิ์สิทธิ์เซอจีลา | Sacred Mt. Segyi la | 色季拉山

สันปันน้ำระหว่างแม่น้ำยาร์ลุงซังโปและแม่น้ำหนีหยางเหอ (尼洋河) บนยอดมีหิมะปกคลุมเกือบตลอดปี และยังเป็นหนึ่งในภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของทิเบตด้วย ที่นี่จึงเป็นจุดหมายสำคัญของผู้จาริกแสวงบุญ และมักจะมีคนเอาธงมนต์หลากสีมาประดับเพื่อบูชาและขอพรจากเทพเจ้า

รูปจาก http://www.tibettravel.org

5. หุบเขาดอกท้อ | Cherry Blossom Valley | 桃花沟

แฟน ๆ ซีรีส์และนิยายเรื่องสามชาติสามภพ ป่าท้อสิบหลี่ น่าจะเคยเห็นภาพถ่ายต้นท้อผลิดอกบานสะพรั่งเป็นสีชมพูทั่วหุบเขากันมาบ้าง ภาพแบบนั้นสามารถหาชมได้ที่เขตหลินจือนี่เอง โดยหมู่บ้านหลายแห่งจะจัดเทศกาลชมดอกท้อให้นักท่องเที่ยวเข้าไปชมความงามได้ แต่ต้องไปให้ตรงกับฤดูดอกท้อบานคือช่วงเมษา-ต้นพฤษภา และเตรียมตัวเผื่อความเบียดเสียดหน่อยนะ เพราะเทศกาลนี้ก็โด่งดังในหมู่ชาวจีนเหมือนกัน

ด้วยทิวทัศน์ธรรมชาติที่งดงามอลังการ ความใจดีของชาวทิเบต ความชิวของฝูงน้องจามรี บวกกับสามารถเดินทางมาได้จากทั้งมณฑลเสฉวนและชิงไห่ เรามั่นใจมากว่าใครที่ได้มาสัมผัสกับเสน่ห์ของหลินจือน่าจะตกหลุมรักที่นี่ได้ไม่ยากเลย ยิ่งถ้าเป็นสายธรรมชาติและสายถ่ายรูปละก็ บอกเลยว่าหลินจือคือที่ที่พลาดไม่ได้จริง ๆ

***
ควรรู้ก่อนไป:

เขตปกครองตนเองทิเบต เป็นส่วนหนึ่งของสาธารณรัฐประชาชนจีน อยู่ใกล้กับมณฑลเสฉวน คนท้องถิ่นใช้ทั้งภาษาทิเบตและจีนกลางในการสื่อสาร ใช้สกุลเงินหยวน และสัญญาณโทรศัพท์จากค่ายเดียวกับภูมิภาคอื่น ๆ ของจีน ฉะนั้น ซิมที่ใช้สัญญาณของค่ายโทรศัพท์จีนสามารถใช้งานได้ไม่มีปัญหาจ้ะ

ช่วงเดือนที่เหมาะกับการท่องเที่ยว: ปกติชาวต่างชาติจะได้รับอนุญาตให้ท่องเที่ยวในทิเบตได้ตั้งแต่ 1 เมษายนถึงช่วงต้นปีถัดไป แต่ช่วงเดือนที่เหมาะสำหรับเที่ยวหลินจือคือตั้งแต่ราวกลางเดือนเมษา-ตุลา ยังพอทันชมเทศกาลดอกท้อได้นะ

วีซ่าและใบอนุญาต: นักท่องเที่ยวต่างชาติต้องมีทั้งวีซ่าจีนและใบอนุญาตเข้าทิเบต โดยการทำใบอนุญาตเข้าทิเบตต้องเผื่อเวลาล่วงหน้าก่อนเดินทางราว 1 เดือน และต้องทำผ่านเอเจนท์จีนเท่านั้น นั่นหมายความว่า ชาวต่างชาติต้องซื้อทัวร์จากเอเจนท์จีนล่วงหน้า ไม่สามารถแบกเป้เดินดุ่ย ๆ เข้าพรมแดนทิเบตได้นะจ๊ะ


วิธีเดินทาง:

จากเมืองอื่นมาเขตหลินจือ - หลินจืออยู่ห่างจากกรุงลาซาราว 420 กิโลเมตร ถ้านั่งรถบัสจะใช้เวลาราว 7-10 ชั่วโมง ขึ้นอยู่กับสภาพการจราจร ถึงจะฟังดูน่าปวดเมื่อย แต่การเดินทางด้วยวิธีนี้จะได้ชมความงามของทิวทัศน์สองข้างทางอย่างเต็มอิ่ม หรืออีกวิธีคือนั่งเครื่องบินจากเมืองหลักอย่างเฉิงตูหรือฉงชิ่งไปลงสนามบินที่หลินจือโดยตรงก็ได้

ภายในเขตหลินจือ - การเที่ยวในเขตนี้ส่วนใหญ่จะเป็นโร้ดทริป โดยใช้เมืองหลักอย่างปาอี (八一) เป็นฐานที่มั่น แล้วค่อยนั่งรถออกไปเที่ยวตามจุดต่าง ๆ ด้วยความที่แถวนี้มีตัวเลือกยานพาหนะไม่มากนัก ดังนั้น ถ้าเดินทางท่องเที่ยวเอง ขอแนะนำให้ซื้อทัวร์เที่ยวเป็นวัน ๆ ไปน่าจะสะดวกที่สุด แต่ถ้ามาทัวร์กับต้าหัวก็จะมีรถบัสบริการตลอดเส้นทางจ้ะ


ข้อควรระวัง:

- พอออกนอกโรงแรมหรือเขตอุทยานไป ห้องน้ำในโซนนี้จะยังไม่ค่อยได้มาตรฐานเมืองเท่าไหร่ รู้กันว่าไปเที่ยวเขตชนบทในจีนต้องทำใจเรื่องนี้นิดนึงเนอะ

- ต้องระวัง อาการเมาที่สูง (High Altitude Sickness) ด้วยนะ แม้เขตหลินจือจะไม่สูงเท่าทิเบตตอนบน แต่บรรดาที่เที่ยวก็สูงต่ำหลายระดับอยู่ มีทั้งแตะ ๆ 3,700 เมตรหรือพุ่งไป 4,400 เมตรก็มี แนะนำให้เตรียมตัวทานยาไปล่วงหน้า ดื่มน้ำให้เยอะ พยายามเดินช้า ๆ และไม่ฝืนออกแรงมาก ๆ ค่ะ